falsafah pendidikan

Prinsip Dan Perkembangan Kurikulum

Prinsip Dan Model Tyler (1949)

Ralph Tyler telah memperkenalkan model kurikulum yang di kenali sebagai Model Tyler pada tahun 1949 dianggap model klasik, namun tetap digunakan dalam bidang perkembangan kurikulum. Menurut RalphTyler kurikulum ialah segala pembelajaran yang diarah, dirancang, dikelola dan dilaksanakan oleh pihak sekolah. Beliau juga menyatakan kurikulum merangkumi objektif pendidikan, segala pengalaman yang dirancang, dan penilaian ialah asas untuk Tyler ini.

Beliau juga menegaskan penggunaan objektif dalam perkembangan kurikulum dan pendidikan dianggap alat untuk mencapai suatu tujuan. Beliau menekankan pembentukan tingkah laku sebagai tujuan asal proses pendidikan.Model ini juga membawa perubahan yang signifikan terhadap pola tingkah laku pelajar. Perubahan pada pelajar berlaku bagi setiap kali perubahan pernyataan objektif sekolah.

1. Apakah tujuan pendidikan yang perlu sekolah capai?
2. Apakah pengalaman pendidikan yang boleh diberi supaya tujuan tersebut dapat dicapai?
3. Bagaimanakah pengalaman pendidikan dapat diorganisasikan secara efektif?
4. Bagaimanakah dapat kita tentukan sama ada tujuan – tujuan tersebut dicapai?

Penerangan Model Tyler

1.Objektif

Setelah mentafsir daripada rajah diatas empat komponen utama yang terdapat dalam model Tyler iaitu objektif, kandungan kursus, tatacara atau kaedah dan juga penilaian. Objektif di dalam Model Tyler bermaksud matlamat yang di kehendaki oleh pendidik kepada pelajarnya. Apakah hasil dapatan daripada pelajar hasil daripada proses pelajaran dan pembelajaran. Tyler menyatakan untuk menjayakan matlamat pendidik objektif pelajaran mestilah selaras dengan keperluan pelajar dan isi kandungan yang sesuai dengan keperluan masyarakat.

2.Kandungan Kursus

Aras kedua ialah kandungan kursus.Kandungan kursus yang mantap mestilah berdasarkan pemilihan dan perancangan pembelajaran oleh pendidik. Menurut Tyler, pemilihan kandungan adalah satu proses yang memerlukan kreativiti yang meluas dan mendalam yang sangat dituntut daripada seorang pendidik.Perancang kurikulum mesti memilih subjek, pengalaman pembelajaran dan kandungan yang perlu didedahkan kepada pelajar bagi mencapai objektif yang telah ditetapkan. Bahan kurikulum tersebut mestilah di susun kepada bahan pengajaran yang unit – unit kecil dan mengikut turutan daripada mudah kepada kompleks agar pelajar dapat menerima pengajaran daripada pendidik seratus peratus.Untuk menyusun kandungan Tyler menyarankan tiga prinsip utama:
I. Prinsip kesinambungan
II. Prinsip ketertiban
III. Prinsip kesepaduan
Prinsip kesinambungan boleh dihuraikan seperti yang berikut;peningkatan ilmu,kemahiran dan nilai yang perlu dikuasai oleh pelajar sejajar dengan pertumbuhan fizikal dan perkembangan mental seiring dengan peningkatan usia mereka.Kurikulum yang sempurna mestila mempunyai kesinambungan dari peringkat asas sehinggalah pelajar menguasai dan menggunakannya untuk ke tahap yang lebih tinggi.Prinsip ketertiban pula menyatakan bahawa pelajaran hendaklah berterusan dengan berturutan dengan pengalaman pelajaran diterima melalui kemahiran dan nilai yang diterap merentasi waktu.Ini memberi peluang pelajar mendalami dan meluaskan ilmu dipelajari waima didalam prinsip kesepaduan pula menetapkan pengalaman pembelajaran dihubungkait antara satu sama lain supaya pembelajaran lebih berkesan dan menyeluruh.

3.Tatacara atau kaedah

Aras seterusnya ialah tatacara atau kaedah. Pemilihan set – set kaedah dan teknik pengajaran yang sesuai sangat penting untuk membawa kesan terbaik kepada pembelajaran pelajar. Para pendidik mestilah memilih buku – buku rujukan yang sesuai disamping pemilihan alat bantu mengajar yang menarik dan sesuai dengan proses pengajaran dan pembelajaran.
Dengan penambahan dua lagi prinsip iaitu prinsip litupan kandungan yang berkaitan dengan keluasan dan kedalaman yang perlu diisi di dalam kurikulum dan pengajaran serta prinsip imbangan kandungan yang merujuk kepada kadar agihan,kepadatan muatan dan kesesuaian kandungan dengan waktu pengajaran yang diperuntukan kepada pelajar untuk menguasainya.Dua prinsip ini ditambah oleh Hanson,Print dan Mohd Daud Hamzah,seperti yang ditunjukkan oleh Zaini bin Abdullah dalam buku Perkembangan Pendidikan di Malaysia Dengan penambahan dua prinsip ini,prinsip penyusunan kurikulum boleh dipecahkan kepada dua dimensi iaitu dimensi menegak diwakili oleh prinsip kesinambungan dan prinsip ketertiban manakala dimensi mendatar di wakili oleh prinsip kesepaduan, prinsip prinsip litupan dan prinsip imbangan.Rajah di bawah menunjukkan hubungkait pendimensian prinsip dan prinsip penyusunan kurikulum.

4.Penilaian

Aras yang terakhir dalam Model Tyler ini ialah proses penilaian. Kaedah penilaian di gunakan untuk melihat kesan ketercapaian objektif dan matlamat kurikulum berjaya atau pun tidak. Penilaian boleh dilakukan dengan berbagai kaedah dan pada pelbagai peringkat untuk mendapatkan bukti keberkesan pembelajaran dan pencapaian objektik yang telah di nyatakan. Penilaian oleh dilakukan secara penilaian formatif yakni penilaian berterusan dan penilaian sumatif iaitu penilaian di peringkat akhir sahaja. Contoh penilaian formatif ialah kuiz, kerja khusus dan aktiviti selepas proses pengajaran dan pembelajaran manakala contoh penilaian sumatif ialah peperiksaan akhir tahun dan peperiksaan umum seperti Peperiksaan Menengah Rendah (PMR) dan Sijil Pelajaran Malaysia (SPM). Melalui dua kaedah penilaian ini penambahbaikkan kurikulum dapat di lakukan secara berterusan dan untuk masa akan datang.

Kekuatan Model Tyler

Kekuatan model Tyler ini dalam pendekatan terhadap teori kurikulum dan praktis iaitu ia amat bersistematis dan mempunyai kekuatan untuk mengurus proses perjalanan pengajaran dan pembelajaran dengan membentuk objektif tingkahlaku dengan menyediakan idea yang jelas terhadap hasilan agar kandungan dan tatacara dapat di sepadukan serta dinilai hasilan tersebut. Selain itu model ini dianggap logik dan diterima kerana kesesuaiannya dalam penyusunan aras kurikulum yang di mulakan dengan penetapan matlamat dan objektif pengajaran.Model ini juga memerlukan pelajar berinteraksi dan menyuaikan diri dalam pelbagai persekitaran luaran kerana model ini mementingkan pengalaman pembelajaran oleh pelajar sebagai asas untuk menjayakan model ini. Disini pelajar akan membina kemahiran berfikir, membantu mencari maklumat dan menanam minat dan sikap pelajar sendiri. Penekanan terhadap penilaianuntuk melihat keberkesanan sesuatu kandungan dan kaedah mengikut objektif yang ditetapkan juga merupakan model ini diguna pakai dalam penyusunan kurikulum sehingga kini.

Kelemahan Model Tyler

Model Tyler telah dikesan oleh para pengkritik mempunyai beberapa kelemahan – kelemahan tertentu iaitu terlalu tertakluk kepada objektif. Kelemahan pertama ini boleh dihuraikan dengan penetapan matlamat dan objektif pengajaran pada peringkat awal akan menghadkan objektif kurikulum disamping mengekang kreativiti.Kelemahan kedua ialah model ini terlalu linear. Kurikulum yang menggunakan model ini sebagai asas pembentukkan kurikulum terlalu mengikut langkah – langkah yang telah ditetapkan iaitu menentukan objektif,memilih isi kandungan, dan menetapkan kaedah kurikulum dan penilaian. Model ini tidak bersifat bebas. Kelemahan terakhir ialah model ini terlalu terbuka pada unsur – unsur luaran seperti pengaruh politik yang mudah memanipulasi pendidikan dan menyebabkan individu atau pihak yang bertanggungjawab dalam pendidikan tidak mempunyai kuasa untuk menentukan hala tuju pembangunan pendidikan.